مدلسازی زمانی-مکانی روند توسعه شهرها با تاکید بر تغییرات کاربری اراضی با استفاده از مدل مارکوف-ca (مطالعه موردی:شهر پارس آباد)

سطوح زمین طی سالیان اخیر توسط بشر به ویژه از طریق شهرسازی، جنگل زدایی، کشاورزی و فعالیت های دیگر دستخوش تغییرات زیادی شده است. در حال حاضر گرایش جمعیتی به سوی زندگی در محیط های شهری است. رشد شهری تصادفی منجر به توسعه شهری و تغییرات کاربری اراضی می شود. تجزیه و تحلیل ویژگی های زمانی-مکانی توسعه شهری و تغییرات کاربری اراضی برای درک الگوهای شهرنشینی ضروری است. پیش بینی رشد شهری اغلب مبتنی بر پویایی الگوهای کاربری اراضی یا با عوامل اقتصادی-اجتماعی رابطه نزدیک دارد. تغییرات کاربری اراضی در مناطق شهری به طور معمول بازتاب توسعه اقتصادی و رشد جمعیت می باشد. مدل های فضایی ابزار بسیار مناسبی برای مدلسازی زمانی-مکانی و نشان دادن توسعه شهری و تغییرات کاربری اراضی در آینده می باشند، در این پژوهش نیز ما با استفاده از داده های سنجش از دور و تصاویر ماهواره لندست tm سال 1366،لندست etm+ سال 1379 ،لندست 8(oli) سال 1392 و نقشه های کاربری اراضی محدوده مورد مطالعه و با مطالعات میدانی و کتابخانه ای اطلاعات مورد نیاز به دست آمده است،ابزار های مورد استفاده نیز نرم افزارهای envi 5,arc.gis 10.1,idrisi selvaمی باشد. ودر نهایت با استفاده از مدل مارکوف- ca به مدلسازی زمانی-مکانی توسعه شهری و تغییرات کاربری اراضی شهر پارس آباد پرداخته ایم،نتایج آن نشان می دهد که با توسعه شهر از مساحت کاربری های مزارع و اراضی بایر کاسته شده و کاربری های شهری و اراضی اطراف شهر دچار تغییراتی شده اند.